Cześć, nazywam się Szymon Księżyk i Włochy są moją pasją. Największą jest jednak moda męska z Półwyspu Apenińskiego. Ponad stuletnie historie marek, barwne...
Czytaj więcej
Najnowsza wersja utworu Eda Sheerana „Perfect Symphony” nagrana we współpracy z Andreą Boccellim jest świetnym podkładem pod pisanie tego tekstu. Co roku mam jakiś włoski cel, ale w tym chcę po prostu odwiedzić Rrzym i powłóczyć się po jego uliczkach, by nabrać inspiracji do mojego największego włoskiego marzenia, o którym opowiem Wam niedługo.
Kontynuuj czytanie
O Rzym jestem zazdrosny. Zazdroszczę Jepowi Gambardelli mieszkania z tarasem widokowym na Koloseum i możliwości wieczornego picia wina na hamaku. Zazdroszczę mieszkańcom starych kamienic na via del Corso, którzy zjeżdżają na poranne espresso rozklekotaną windą, w której jazda za pierwszym razem przyprawia o uczucie klaustrofobii. Zazdroszczę tym, którzy podróżują służbowo do Rzymu kilka razy w roku i są w stanie wygospodarować choćby 3 godziny na wieczorne obijanie się po zaułkach Zatybrza. I w końcu zazdroszczę tym, którzy w Rzymie są szczęśliwi, prowadząc udany biznes.
Kontynuuj czytanie
W końcu mamy jesień! Jestem chyba jedną z niewielu osób, które bardziej oczekują jesieni niż lata. Jesień w męskiej modzie jest przebogata. Zobaczmy, co przygotowały dla nas takie marki jak Tombolini, Lubiam, Eleventy, Tagliatore, Sartoria Latorre, Boggi Milano oraz Brunello Cucinelli.
Kontynuuj czytanie
Pisanie o włoskich koszulach jest problematyczne. Mnóstwo bowiem we Włoszech marek, o których nie mają pojęcia nawet sami Włosi. Są sartorie, które wypuszczają własne linie koszul, są sklepy, które sygnują nowe kolekcje swoją marką, są firmy mniejsze i większe, które zdobyły wielką sławę, a i znajdziemy malutkie manufaktury, marzące o rozpoznawalności, bo jakościowo ich koszule nie odbiegają od tych najbardziej renomowanych. Jest to zatem studnia bez dna. Nie da się omówić wszystkich, a wybranie garstki stanowi niemałe wyzwanie, przyprawia o ból głowy i wyrzuty sumienia.
W pierwszej części pisałem o syntetycznych dodatkach, sztucznie wykreowanych detalach, które rzekomo podnoszą wartość danej rzeczy, o Made in Italy, które nie zawsze jest lepsze od Made in China. O tym, że wszyscy Włosi potrafią się dobrze ubrać i mają to w genach. A przynajmniej wszyscy tak o nich myślą. Dziś pora na drugą część.
Zaznaczam, że podobnie jak w pierwszej części są to efekty moich własnych doświadczeń. Zapraszam do komentowania w kulturalny sposób.
Kontynuuj czytanie
(c) 2015 ITALIANMAN
All rights reserved
